Yangında İlk Ertelenecek

Sizin de evinizde vardır muhakkak öyle bir eşya. Hani hiçbir zaman kendine ait bir yeri olmayan, eve gelen giden insanlara, girip çıkan eşyalara göre bir oraya bir buraya konan bir eşya. Öyle özel olarak pek aramadığınız ancak ihtiyaç duyduğunuz nadir zamanlarda hatırladığınız yerde bulamazsanız öfkelendiğiniz... Her evde vardır değil mi böyle bir eşya? Varmış gibi geliyor bana.
İşte ben kimi zaman o eşya gibi hissediyorum kendimi.
Yer açmak için yeri değiştirilecek ilk kişi.
Programsız bir şey çıktığında ilk ertelenebilecek.
Her şeyi zamansız...
Öyle bir eşya işte...
Her daim "offf, sen de!" denebilecek.

Yorumlar

Olcay Gülsecen dedi ki…
Bundan yaklasik 1-1,5 yil önce hissettiklerimi yazmissin, tamamen bitmese de azaldi galiba bu duygu bende. Sana hep yazicam hep erteliyorum, seni tanidigim ilk günden beri takip ediyorum, bi ara blogu kapatmistin cok üzülmüstüm, sonra twitterda bulunca cok sevinmistim. sosyal medyadaki feedbackler sadece likelardan ibaret, bense uzun uzun yazmak istiyorum zaman zaman, icimde hep bir yerlerden tanisikmisiz gibi bi his vardi. Lisedeki bi günlügüme (sene 1999-2000 civari) babanin "Merhaba" siirini yazmisim, bundan iki yil önce Türkiye'deki evde günlükte o siiri görünce cok sasirdim. Hep iyi ki tanimisim ena'yi diyorum kendime, belki burak ismail abi'yi yazmasa hic tanisamayacaktik