Güzellik-Yalnızlığı

Bazı insanlar, bazı kokulara benziyorlar. Bazen, varken, hoşa gidiyor ama yokluklarında aranmıyorlar. Yeni serilmiş çamaşır kokusu gibi mesela. Mutlulukla içe çekiliyor etrafta olduğunda. Kimse bir çamaşır yıkasak da etraf koksa mis gibi demiyor ama.
Ne bileyim, bazı insanlar merdiven kenarındaki tırabzanlara benziyorlar. İhtiyaç halinde tutulmalık yalnızca. Hayatının başka hiçbir anında istemiyor, aramıyor onu insanlar.
Bazı insanlar yemek olsa mesela, peynir-ekmek olur, sahanda yumurta olur, sade makarna olur. Çok nadiren canı çeker de yapar insanlar onları. Genellikle yapılacak bir şey olmadığında, dar zamanlarda, dolap boşken filan gelir akla.
Bazı insanlar, yalnızca sorumlulukları ve sıkıntıları paylaşmak gerektiğinde düşünülür yalnızca. Güzellikler paylaşılırken akla bile gelmezler.
Yalnızım dediklerinde kimse ciddiye almaz onları. Güzellik-yalnızlığı çok ağır bir yalnızlık türüdür oysa. Güzellik-çöpçülüğüne döner zamanla.

Yorumlar

Büyükada Restoran dedi ki…
Paylaşım için teşekkürler