Bu şarkının sözleri ne anlatıyor bilmiyorum. Araştırsam öğrenirim belki ama araştırmak da istemiyorum. Çünkü ilk dinlediğim andan beri böyle ılık ılık içime akan bir şefkat hissi duyuyorum bu şarkıda. Hani sonbahar başlarında hafif serin ama insana iyi gelen rüzgâr gibi (yok, ılıkla serin çelişmiyo bence, çok yakın şeyler onlar, bunu deşeyim bir ara). Ne bileyim, ıslık çalmak hani insanın acısını da, öfkesini de, aşırıya kaçmış bütün duygularını da eritir, aşındırır, yontar, hizaya sokar ya hani, bi durultur, bi durdurur, bi farkına vardırır bu kadar acele etmemek gerektiğinin... işte o hisleri veriyor bana.
Ne kadar anlatabildim bilmiyorum ama çok güzel bi his, çok sevdiğim bi hâl bu...
Böyle işte, bi ıslık gibi yayılsın istiyorum bazen bu his. Yankılansın insanların içlerinde... Ne kadar aşırıya kaçan öfke varsa, yontsun da batmasın kimsenin gönlüne o sivri uçlar istiyorum. O yüzden belki çok kez paylaşacağım daha.
Buyrun, siz de bi durdurun içinizdeki zamanı...
Yorumlar