Diyorsun ki "Yarışır gibi sevme. Herkes yendi, sen yenme..." Ama yürümeye başlar başlamaz "Beni geçemez ki"lerle büyüttüler bizi be abim. Yemek yedirmek için "hadi bakalım," dediler, "kim yenecek." Bize hep yenmeyi öğrettiler. Bizi yediler abim. Halbuki sevmek, bir yenilmek haliydi. Şimdi her şeyde yeniyoruz herkesi de kendimize yenilmeyi beceremiyoruz bir türlü... "gibi'ler ülkesi"nde yaşıyormuş gibi yapan insanlarız şimdi.
Yorumlar