Bir Avuç Sevinç Al Annenden

Şarkılı postları sevdim ben... Zaten yazamıyorum bir zamandır, bir süre böyle devam edelim...


"Bir rüya, bir ümide yaslanıp yaralandık," diyor şarkı. Olsun. Varsın rüyalardan olsun yaralarımız. Varsın umutlardan... Onlar olsun da... "Düşe kalka hep yol aldık" diyor çünkü şarkı. Onlar olmasaydı düşünce kalkamazdık belki. Belki yol alamazdık. "Bir avuç sevinç al annenden bana da ver" diyemezdik. "Öylesine, öylesine yalnızız"da takılır kalırdık belki. Doğrudur, yine yalnızız. Birer yanılsama rüyalar. Evet, umutlar kendimizi oyaladığımız oyuncaklar belki. Eeee, ne olmuş yani? Güzel olan her şeyin gerçek olması gerektiğini düşünmek ne acımasızca! Ve ne çok yakıyor canımızı.

Yorumlar

Unknown dedi ki…
İlham kaynağım oldunuz sevgili ena..kıskanıyorum sanırım sizi biraz: )kendimce yazmaya ve okumaya çalışıyorum ben de vakit buldukça..sizi görünce imreniyorum ne yalan söyleyim.."Hatun kültürlü,sen nerelisin" diyorum vala kendime :)
ena dedi ki…
:) Eyvallah efenim. Kıskanılacak bir yanım yok yahu:) Netice de ikimiz de Leyla ile Mecnun izlemişiz demek ki:)
Unknown dedi ki…
Evet l&m ortak nokta : ) ben çok okuyabiliyor ve güzel yazabiliyor olmanızı kıskanıyorum..yaptığınız işi de..ben de hobiden öteye gidemedi malesef ondan :)