Aynı hüznü soluyoruz, inanması zor değil. Aynı denizin dibinde yüreklerimiz. Aynı göğün kuşları.... Ama deniz çok büyük. Ama uçsuz bucaksız gökyüzü. Neredesin?
Şimdi daha çok inanıyorum, aynı anda yakıyoruz sigaramızı. Belki çaya batırıyoruz yumuşatmak için harfleri...
Ne tuhaf, bazı şarkılar, bazı şiirler gökyüzü gibi... Nerede olursak olalım, aynı göğün altındaymışız hissi. Az önce kocamandı, ne ara böyle küçüldü, bir ikimizin kaldı bu gökyüzü. Aynı şiirin yağmurundan kaçıp aynı şarkının saçaklarına sığınmışız sanki.
Ne çok duman kalmış ciğerlerimde, öksürüyor harflerim... Ne çok hüzün kalmış yüreğinde, duyulmuyor ki sesin. Gözlerinden sızan o hüzün olmasa, seni göremeyeceğim...
Rüyalara kör olmuş sanki gözlerim. Ya da sen yoksun içlerinde. Bilmiyorum. Sanki ben, beni teftişe gelmiş müfettiş gibiyim, kendimi hissetmiyorum. Sadece izliyorum. Elime kaynar çay dökülüyor mesela, birden iyi hissediyorum kendimi. Meğer ne çok üşümüş ellerim.
Harfleri fazla beklettim çayda... Bak, yarısında koptu yine cümlenin.
Şimdi daha çok inanıyorum, aynı anda yakıyoruz sigaramızı. Belki çaya batırıyoruz yumuşatmak için harfleri...
Ne tuhaf, bazı şarkılar, bazı şiirler gökyüzü gibi... Nerede olursak olalım, aynı göğün altındaymışız hissi. Az önce kocamandı, ne ara böyle küçüldü, bir ikimizin kaldı bu gökyüzü. Aynı şiirin yağmurundan kaçıp aynı şarkının saçaklarına sığınmışız sanki.
Ne çok duman kalmış ciğerlerimde, öksürüyor harflerim... Ne çok hüzün kalmış yüreğinde, duyulmuyor ki sesin. Gözlerinden sızan o hüzün olmasa, seni göremeyeceğim...
Rüyalara kör olmuş sanki gözlerim. Ya da sen yoksun içlerinde. Bilmiyorum. Sanki ben, beni teftişe gelmiş müfettiş gibiyim, kendimi hissetmiyorum. Sadece izliyorum. Elime kaynar çay dökülüyor mesela, birden iyi hissediyorum kendimi. Meğer ne çok üşümüş ellerim.
Harfleri fazla beklettim çayda... Bak, yarısında koptu yine cümlenin.
Yorumlar