Uyumasak da Küçülsek

Uyumasak da küçülsek bu gece. Dokunsalar, harfler düşse gözlerimizden... Gözlerimizden.... Ağzımızı açarsak, binlerce küçük kalp parçası fırlayacak çünkü dışarı. Kesmesin kimsenin yüreğini, yazıktır... Gözlerimizden düşsün harfler... Ve anlamlar kurtuluversinler sözlerdeki hapisliklerinden...

Uyumasak da küçülsek bu gece. Bir şarkı bulsak, altına sığınsak. Büzülsek iyice. Cenin pozisyonunda yatıversek şarkının kenarına köşesine... Ortalık yerde küçülmek olmaz. İnsanın mahremidir, kenarda, köşede, gözlerden uzakta gerek...

Geceleri uyursa nasıl duyar insan içinin seslerini? Gündüzler çok kalabalık, çok gürültülü.... Gündüzler, büyümeye zorluyor insanı. Geceleri öyle yalnız kalıyor ki yalnızlık, kıyamıyorum onu öyle bırakmaya...

Gözümün ucunda harfler kaldı daha... Dünyayı ters çevirip beni biraz sallasanıza...
Gönlümün tam ortasında oturup kalmış harfler var... Soda niyetine bana bir şarkı açsanıza...

Yorumlar