Keman, Yalnızca Hüzündür Bazı Sözlüklerde

Bir ablam olsa, onu çok özlerdim bugün. Belki çok yağmur paylaşmış olurduk. Pencere önlerinde Arap kızı olmuşluğumuzu hatırlardım. Bir nefes de onun için çekerdim sigaramdan...

Bir ablam olsa, gözlerimdeki hüznün üzerine neşe örtmezdim onu yüreğime misafir ettiğimde. Belki birlikte çok keman dinlemiş olurduk. Onunla gözümüzden kendini atmaya çalışan intiharperver gözyaşlarının ardından birbirimize bakmışlığımızı hatırlardım. Bir yudum da onun için alırdım çayımdan.

Eksik hissetmek, böyle bir şey mi? Kırık camlara gazete tıkıştırmak gibi bazen hayaller.

Hem kemanın yayı tellerde değil yüreğin üzerinde gidip gelir zaten. Bilhassa yağmur yağarken... Eksik tellerimiz vardır hep bir de... Yay o eksiklerin üzerine geldiğinde hüznümüzü kesip biçip "ah"lar çıkarırız harf biçiminde.

Yorumlar

Adsız dedi ki…
Biliyormusun Ena;bazen dinleğin bir şarkı,insanın kendisinin bile anlatamadığı yaşamını özetleyiveriyor,bazen sadece o şarkıyı dinlemek bile iyi gelebiliyor insana ..benim özetimde bu ;
Bazen daha fazladır herşey, bi eşikten atlar insan ...Yüzüne bakmak istemez yaşamın..O kadar azalmıştır anlam ....Ama fazla da üzülme hayat bitiyor bir gün... Ayrılıktantan kaçılmıyor.. Hem çok zor hem de çok kısa bir macera ömür... Ömür imtihanla geçiyor Ben bu yüzden hiç kimseden gidemem gitmem ,Unutamam acı tatlı ne varsa hazinemdir..Acının insana kattığı değeri bilirim küsemem Acıdan geçmeyen şarkılar biraz eksiktir Bi siirden, bi sözden, bi melodiden, bi filmden Geçirip güzellestirmeden can dayanmıyor.... Yıldızların o ışıklı fırçası azıcık değmeden hüzün tablosu tamamlanmıyor....

insan hayatını,bir melodiden bir fimden,yada sıcak bir evsahibinin yazılarından geçirip güzelleştirmeden yaşayamıyor..sevgiyle
ena dedi ki…
İnsana başka hayatlar yaşatıyor bazen de müzik. Empatinin en saf hali, zaman zaman "cuk" oturan insanın içindeki boşluklara... Başka hayatlar yaşatıyor bazen işte. Bambaşka yaşanmışlıkları içinde hissediyor insan.

Bir ara, bir şarkıya takılmıştım. Öyle ahım şahım bir şey de değil. Bayağı normal, sıradan bir şarkı. Popumsu, slow bir şey... Sözlerinde öyle ince bir şeyler vardı ki, ne olduğunu tam da çözemedim, çözmek de istemedim aslına bakılırsa, kendimi o şarkının içinde buluverdim. Abla söylüyor ben ağlıyorum. Sanki ben yaşamışım! Halbuki o dönem uzağında bile değilim o şarkıları anlatanın, o kadar alakasız evrenlerdeyiz. Duygu nakli diye bir şey var işte, müzikle gerçekleşen bir operasyon. Bazen de harflerle, filmlerle dediğin gibi..

Sevgi bizden efenim:)