İçimin Tozları ve Karalanmayan Sözcükler

Kuşlar kanat çırpıyor içime doğru, kesik ellere üfleyen anneler gibi. Kuşlar kanat çırpıyor içime doğru. Ferahlamak için sızıları feda etmenin de bir hüznü vardır. Şarkılar hep dikenlidir mesela.

Sonra sessizliği bölüyor içim. Sessizlik bölünebilir bir sayı değildir halbuki. İçim, öldürüyor sessizliği. Binlerce parçaya ayırıyor sonra cesedini. Gözlerim, yardım ve yataklıktan hapsedildi gözlük camlarının ardına. Göz yaşlarına saklayarak geçiriyorlar şimdi ceset parçalarını.

Cümlelerim bana ait değil gibi. Bunlar bir katilin sözleri. Hepsinin üzerine bir bardak su içiyorum. Hayır, su değil, çaydı o. Yazdıklarımı karalamayı hiç sevmiyorum.

Kuşlar kanat çırpıyor içime doğru. Ne çok toz kalktı içimde. Biraz yağmur hiç fena olmazdı şimdi. Ağlamaktan değil hıçkırıklarım. Hep içimin toza alerjisi.

Yorumlar

Pinecone Stew dedi ki…
Have a SUPER week !
Adsız dedi ki…
yazı'nın bende çağrıştırdıkları;

Sevda ne yana düşer usta
Hicran ne yana
Yalnızlık hep bana
Bana mı düşer usta?

Gurbet ne yana düşer usta
Sıla ne yana
Hasret hep bana
Bana mı düşer usta? /refik durbaş

http://www.youtube.com/watch?v=fOVgyZWOYTQ&feature=share

iyi geceler güzel ena