Ben hep hayallerinden öperdim seni. Nasıl da güzel ıhlamur kokardı. Nasıl da benzerdi yağmur değmiş toprağa. Bir akşamüzeri hani. Baharlardan birinde... Hayallerinden öperdim seni.
Adamı gözünden tanımakla övünürdü herkes. Ya da avunurdu, hayallerini tanıyamamaktan müzdarip. Ben ilk hayallerinden tanıdım seni. Hayallerinden başladım sevmeye. İnsan muhakkak kendini katarmış hayallerine. Güzel hayalleri olanların yürekleri de güzel olurmuş. İnsan muhakkak kendini katarmış hayallerine. Birinin hayallerini sevdiğimizde onu da sevmiş olurmuşuz o yüzden.
Ve onun hayallerinde mağlup olursak, ona da mağlup olmuş sayılırız aslında. Senin hayallerinde olmamak, yok olmaktı o yüzden. Ve ben hayallerinden öperdim seni. O kadar yoktum ki, sen bir rüzgâr esti sanırdın. Ürperirdin sebepsiz. Ben alıp hayallerinin ıhlamur kokusunu, kendi hayallerime katardım sonra. Ne de yakışırdı hayallerin hayallerimin akşamlarına.
Hayallerine hüzün katan insanlar, güzel insanlardır muhakkak. Çünkü hüzün, mahalle takımına alınmayan mahzun yüzlü bir çocuktur aslında. En büyük golcüsü olmaya adaydır "hayal gücü"nün. Beni de almazlardı maçlara. "Git lastik oyna" dediklerinde kurmuştum "hayal gücü"nü. Şimdi senin hüznünü transfer etmek niyetim. Bir köşeden izliyorum, hayallerinden öpüyorum seni o gol atınca.
Adamı gözünden tanımakla övünürdü herkes. Ya da avunurdu, hayallerini tanıyamamaktan müzdarip. Ben ilk hayallerinden tanıdım seni. Hayallerinden başladım sevmeye. İnsan muhakkak kendini katarmış hayallerine. Güzel hayalleri olanların yürekleri de güzel olurmuş. İnsan muhakkak kendini katarmış hayallerine. Birinin hayallerini sevdiğimizde onu da sevmiş olurmuşuz o yüzden.
Ve onun hayallerinde mağlup olursak, ona da mağlup olmuş sayılırız aslında. Senin hayallerinde olmamak, yok olmaktı o yüzden. Ve ben hayallerinden öperdim seni. O kadar yoktum ki, sen bir rüzgâr esti sanırdın. Ürperirdin sebepsiz. Ben alıp hayallerinin ıhlamur kokusunu, kendi hayallerime katardım sonra. Ne de yakışırdı hayallerin hayallerimin akşamlarına.
Hayallerine hüzün katan insanlar, güzel insanlardır muhakkak. Çünkü hüzün, mahalle takımına alınmayan mahzun yüzlü bir çocuktur aslında. En büyük golcüsü olmaya adaydır "hayal gücü"nün. Beni de almazlardı maçlara. "Git lastik oyna" dediklerinde kurmuştum "hayal gücü"nü. Şimdi senin hüznünü transfer etmek niyetim. Bir köşeden izliyorum, hayallerinden öpüyorum seni o gol atınca.
Yorumlar
"İnsanın çok istediği şeyler hiç olmaz," diye bir şey yok. İnsan olmayacağını bildiği şeyleri çok istiyor yalnızca. Sırf olmayacak diye istiyor. İnatla. Olacağı tutsa, ikinci kez düşünür ve sonunda kuvvetle muhtemel ki kaçar.
İşte o yüzden, tüm dileklerimden önce, gerçekleşme ihtimali karşısında kaçmayacağım dilekler tutabilmeyi istiyorum en çok galiba:)
Çok teşekkür eder, dileklerini aynaynan geri yansıtırım:)
önüme çıkan harami dağları aştım
deryalara açıldım yol yön oldun fırtınalarda
en amansız girdapları geçtim ...
:))
sanırım bu şiirde babana ait değil mi?