[İlgi Çekecek Bir Başlık Bulunacak]

Geçen gece, amcamın evinde çalışmayı biraz olsun başardığım için kendimi ödüllendireyim dedim ve hemen solumda kalan kitaplıktan epeyce eski görünen bir kitabı çekip aldım. İlk dikkatimi çeken üzerindeki İl Halk Kütüphanesi damgasıydı. Kendi kendime gülerek ertesi sabah amcama takılmayı planladım.

İlk sayfaya göz gezdirirken bir "g" harfinin kurşun kalemle yuvarlak içine alınmış olduğunu gördüm. Bir süre neden işaretlenmiş olabileceğini düşündüm, mantıklı bir şey bulamayınca sayfayı okumayı tamamladım. Arka sayfada yine yuvarlak içine alınmış bir harfle karşılaşınca uykum iyice açıldı. Hemen diğer sayfalara şöyle bir göz attım. Belirli bir yere kadar her sayfada bir harf yuvarlak içindeydi. Termosun dibinde kalan çayı bardağa doldurarak hemen kalemi kağıdı aldım elime ve sayfalardaki harfleri birleştirmeye başladım. 279. sayfada yuvarlaklar bittiğinde elimde dört kıtadan mürekkep bir şiir vardı. Sonra sayfalarda bir de yuvarlak içine alınıp silinmiş harfler olduğunu gördüm. Sanırım önceki mektupların izleri. Gece gece böyle bir gizemin içine düşüvermek şahaneydi. Şiirin bittiği sayfanın üst boşluğuna "Seni seviyorum" yazılmış ve silinmişti. İmza kısmı daha okunmayacak biçimde silinmişti fakat sanırım "Ramazan"dı.  Şiiri yazan da oysa, şöyle demiş Ramazan:

Gecendeki her rüya
Gönlündeki her sevda
Düşlediğin bir dünya
Ben olmak istiyorum.

Dertlerinin çaresi
Kalbinin gülbahçesi
Ömrünün tüm neşesi
Ben olmak istiyorum.

Dilindeki her hecen
Hem gündüzün hem gecen
Tükenmeyen düşüncen
Ben olmak istiyorum.

Baharında yazında
Damarında kanında
Ömür boyu yanında
Ben olmak istiyorum.

(Kendime Not: Hüzniye Teyze'nin Organik Gözyaşı Bahçesi içinde...)