Musluktan Damlayan Kelimelerdir

Beni tanımak ister misiniz?

Ben istemezdim. İstemezdim kendimi tanımayı. Siz niye isteyesiniz ki? Dilerseniz burada kesebilirsiniz okumayı. Bu yazıyı size yazmıyorum. Bu yazıyı ben de yazmıyorum zaten. Öfkem yazıyor. Kime yöneltmem gerektiğini bilmediğim öfkem... Ben ona aracıyım sadece. Tamamen onun kontrolündeyim.

Ena kimdir bilir misiniz? Ena adının baş harflerini kısaltır ena der kendine. Öyle asortik, karizmatik dursun filan değil. Tamamen dandik. Üşengeçtir çünkü ena. Uzun uzun yazmaya üşenir çoğu zaman adını. Üşengeç olduğu için yemediği laf kalmaz. Olur olmaz her ortamda rezil edilir. Üşengeçtir ya, her şey söylenebilir onun hakkında. Abartılır hatta. Abartılır ki inandırıcı olsun. Abartılır ki "canım bunda ne var" denmesin. Kime ne zararı vardır o üşengeçliğinin bilinmez. Her haltını kendi eder çünkü. Neden batıyor ki insanlara?

Çekingendir ena. Çekingenliğinden dolayı bazı şeyleri geç yapar. Ama yapar. Onun zararı da kendinedir ama bunun için de delicesine laf söylenebilir ona. Azarlanabilir. Hakkıdır canım, çekinmeseydi o da.

Safi bir "Evet"ten ibarettir. Kimseye hayır diyemez. Olmaz diyemez. Bunu bildikleri için de çökerler tepesine. "Ena mı? Kolay canım, ayarlarım ben." Bir şey mi lazım, "Ena hayır demez ya, ben söylerim ona." O kadar hayırsızdır ena. O kadar... O kadar hayırsızdır ki sadece hayır diyemeyeceği durumlarda aranır. O kadar insan değildir yani. Ara sıra mütereddit, "Ama o gün işim vardı benim," diyecek olsa, önemsizdir işi. Ertelenmelidir. Hemen manevi baskı tonunda "Ne işin var? nereye gideceksin?"ler başlar. Kırgın tonlar konuşulur, kırgın pozlar takılır. Takıntılıdır çünkü ena. Çünkü en büyük korkusu insanları kırmaktır. İnsanlar da gider gelir kırılır ona. Kırılır. Ama ena esnektir. Asla kırılmaz. İstenen söylenebilir ona. İstenen yapılabilir. Biraz baskıyla her şeyi yaptırırsınız ona. Bunalır. Kırk yılda bir, karşısında onu anlayan biri olduğunu sanıp patlarsa "Gerizekalı" olur.

Ena bir şey beceremez. Seçtiği işi yaparak mutludur ama sürekli iş aranır ona. Çünkü seçtiği işi yapma biçimi hoşuna gitmez insanların. Çünkü belirli saatleri yoktur. Ünvanı, makamı, kartviziti de yoktur. Düşünemez ena. O yüzden hep onun adına düşünülür. Nasıl mutlu olduğunun farkında değildir. O "Sıkılırım" dese de inanmayın, sizin dediğinizi yaparsa mutlu olacaktır. Çok sevilir ena. O kadar sevilir ki herkes onun mutluluğunu ister. Herkes kendi mutluluğunu dayatır ona.

Bir de hep haksızdır. Abartılıdır. Mutluluğunu anlatırken, derdini anlatırken, sıkıntısını anlatırken. Hep abartılıdır. Her şeyi abartır. Her şeyi... Bir şey söylediğinde kıskançlığından söylüyor bile olabilir.

Paranoyaklar haklıdır paranoyalarını anlatırken. Doğru söylerler. Ama ena yalancıdır. Hiçbir zaman büyük yalanlar söylememiştir aslında, "Allah Allah"tır, "İlginç yav"dır. Ama paranoyak adam enanın söylediğinin aksini söylüyorsa kesin ena yalancıdır.

Siz olsanız tanımak ister miydiniz ena'yı? Gereksizin biridir. Ruhu alınmalıdır. Gereksiz duyguları vardır çünkü. Halbuki gereği yoktur. Hakikaten yoktur. Musluktur ne de olsa. Gerektiğinde açılmalı, lüzumsuz su akıtılmamalıdır.

Arada damlatır böyle. Kelime damlatır. Damlattığı kelimeler kandandır. Kan mı? Yok yok kızılcık şerbeti, vişne suyu, nar suyu....