"Çok Beklersin!"

Dizginleyemediğim bir yazma arzusu... Habire, durmadan, üst üste, alt alta yazayım da yazayım...

Sağolsun hayat ironik ve traji-komik... Sağolsun hayat eksik etmiyor malzemeyi...

Günlerdir, ne günleri aylardır ödememi almaya çalışıyorum. Telefonlar, görüşmeler...

"Biz size dönüş yapalım."
.
*
.
*
Dönüş yok....

Ertesi gün.. Daha ertesi gün... Sonraki hafta... Dönüş yok...

Az önce, yine aynı şey. Bir hata olmuş...

"Kontrol edip dönelim size," dediler.
"Peki ama bugün içinde dönerseniz gerçekten çok sevinirim. Lütfen," dedim.
"Tabii, kolay gelsin size," dedi karşımdaki...

Kapadıktan sonra düşündüm.

Evet, kolay gelsin... Beklemek zor iş... Çok zor iş... Sinirden damarları ağrıtan, gözleri yakan, yaktığını söndürmek için yaşartan... "Beklemek zor iş.. Haklısın" dedim içimden...

Her zamanki gibi sonradan dank etti.

Acaba "Çok beklersin!" mi demek istedi bir yandan da?