Dün aşağıdaki sahneyi izlerken, mutlu oldum. "Çok" değil de "güzel" mutlu oldum hani. O itiraf anındaki şaşkınlık, sarılmanın beceriksizliği... Beceriksizliği becerebilmek, büyük mesele aslında. Ne bileyim, çok zaman sonra içimden dizi sahnesi paylaşmak geldi işte. Düşünün gerisini.
Yorumlar