"Belki Bir Gün Dönerim"

İnsan, paylaşmak için yazıyor. içinden geçenleri birileri daha duysun, bilsin diye.
Sakınmak, sözcükleri sahiplenmek değil derdim. Sözcükler de hisler de herkesin. Lakin bir yazı, hammaddeyi yontmak, şekillendirmek gibidir. Ne bileyim, bir ağaç parçasından bir süs eşyası yontmak gibi.
Kesici bir alettir sözcükler ve yüreğinizdir hammaddesi. Sözcüklerle yüreğinizi, yüreğinizle sözcükleri yontar, şekillendirirsiniz. Yani başkaları nasıl yazıyor bilmem ama ben her daim bu şekilde yazıyorum. bazen içim öyle titriyor ki kayıyor sözcükler, kesiyor, kanatıyor içimi.
Sonra kanaya kanaya yazdıklarımı alıp kendi adıyla yayınlıyor birileri.
Sözükler tamam, eyvallah lakin, kanımı bıraksaydınız bari.
Çok yoruldum artık.
Uzunca bir süre buralarda olmayacağım.
Birkaç gün içinde de blogu erişime kapatacağım.
Belki bir gün dönerim...
Esen kalın.